İyiliğimi Düşünme!

   Ne kadar klasik bir cümledir değil mi ben senin iyiliğin için… Ama gel gör ki hiçte iyilik değildir yapılan. Ancak sorsan bizim iyiliğimiz düşünülmüştür. Kendi adıma konuşmam gerekirse, benden çok beni düşünen bir çevrem var. Yalnız gel gör ki ben bir fayda göremiyorum. Benim iyiliğim için yapılan şeyler iyilik yapanın iyiliğine oluyor çoğunlukla.
  Ben üzülmeyim diye yapılan şeyler mesela, hayatım boyunca en çok üzen şeylerin başında geliyor. İlginç değil mi halbuki ben üzülmeyim diye yapılmıştı o kadar şey. Ne kadar nankörüm ben de. Üzülmemem için o kadar uğraşıyor insanlar ve ben bunu beğenmiyorum. Yalnız şu var ki ben bir çocuk değilim ben de bazı şeyleri hesap edebiliyorum. Aslında beni sevmediğini itici bulduğunu söyleyebilmeli insanlar çünkü hiç bir zaman bir yalandan daha itici gelen bir şey olmamıştır bana. Ya da senden hoşlanıyorum dediğim bir kız sen daha iyilerine layıksın zırvasından kurtulmalı. Seni kendime denk görmüyorum diyebilmeli. Sonuçta iki cümle de aynı noktaya çıkıyor ve söylenen yalan kişiyi bir kat daha küçük düşürüyor. En azından bende oluşturduğu etki böyle. Dürüstçe beğenmediği özelliğimi eksik yanımı söylemesi çok daha iyi bence. Ve bütün her şey açık ve net konuşulup çözüm yolları aranabilir. Basit bahanelerin arkasına saklanmak yerine açık konuşmak çok daha iyi seçim bence. 
   Sonuç olarak benim iyiliğimi ya ben bilmiyorum yada iyiliğimi düşünenler.